Ένας Νομοταγής Πολίτης... στην τράπεζα {video}

ΤΙΤΛΟΣ ΤΑΙΝΙΑΣ: 

Ένας Νομοταγής Πολίτης

ΕΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ:

1974 

ΣΕΝΑΡΙΟ: 

Κώστας Μουρσελάς

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ 

ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ: ---

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: 

Ερρίκος Θαλασσινός

ΜΟΥΣΙΚΗ: 

Γιώργος Χατζηνάσιος

ΕΙΚΟΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Σωτήρης Μουστάκας,
Κώστας Μεντής

ΑΝΤΛΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ: 

Ταινιοθήκη Της Ελλάδος

Ένα Βότσαλο Στη Λίμνη με τον Τσίριο... Μανώλη!

Τσίριο... Μανώλη!
Η θρυλική σκηνή με τον Λογοθετίδη να πίνει ουίσκι και να πνίγεται ήταν τόσο ρεαλιστική που οι τεχνικοί διέκοψαν το γύρισμα για να τον σώσουν!
Μάρω Μπουρδάκου - Θεατρική συγγραφέας
Πηγή: https://www.mixanitouxronou.gr



Τη δεκαετία του ’50 πολλές ελληνικές ταινίες γυρίζονταν στην Αίγυπτο στα κινηματογραφικά στούντιο του Καϊρου, που είχε ο επιχειρηματίας Σωτήρης Μήλας μαζί με τους αδελφούς Καλομοίρη, που διατηρούσαν και ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Τον χειμώνα του 1952 παιζόταν στο θέατρο «Κεντρικόν» η κωμωδία των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου «Ένα βότσαλο στη λίμνη», με τον Βασίλη Λογοθετίδη . Ο Σωτήρης Μήλας πρότεινε στον Σακελλάριο να κάνουν κινηματογραφική ταινία αυτή την τόσο πετυχημένη κωμωδία και μάλιστα να τη γυρίσουν στα υπερσύγχρονα στούντιο του Καϊρου. Πράγματι, μόλις τελείωσαν οι θεατρικές παραστάσεις ξεκίνησαν για το Κάιρο.



Οι συνεργάτες του Σακελλάριου, ηθοποιοί και τεχνικοί, ακόμα και ο ίδιος εξεπλάγησαν ευχάριστα βλέποντας τα τελειότατα για την εποχή αιγυπτιακά στούντιο Nassibian, που είχαν και κρατική ενίσχυση. Η έκπληξη ήταν μεγάλη γιατί ο Φίνος προσπαθούσε μόνος και αβοήθητος με υποτυπώδεις συνθήκες και πρωτόγονα μέσα να δημιουργήσει ελληνικό κινηματογράφο, κάτι που πέτυχε μετά δημιουργώντας τα δικά του σύγχρονα στούντιο. 
Όσο όμως κατέπληξαν οι Αιγύπτιοι τους Έλληνες, άλλο τόσο κι αυτοί ενθουσιάστηκαν από την καλλιτεχνική αρτιότητα των ηθοποιών μας. 
Ήταν τόσο φυσικός ο τρόπος που μιλούσαν οι Έλληνες ηθοποιοί, που οι Αιγύπτιοι τεχνικοί δεν καταλάβαιναν πότε έπαιζαν και πότε μιλούσαν μεταξύ τους. Ενας εξαιρετικός Λιβανέζος οπερατέρ, ο Βίκτωρ Αντουάν, κάθε λίγο και λιγάκι πλησίαζε τον Σακελλάριο και τον ρωτούσε: «Με συγχωρείτε. Τώρα κάνουν πρόβα ή μιλούν μεταξύ τους»;



Η φυσικότητα του Βασίλη Λογοθετίδη τους είχε αφήσει άφωνους. Μια φορά στη σκηνή που η Ελληνοαμερικανίδα –τον ρόλο τον έκανε η Ίλυα Λιβυκού –έδινε ένα ποτήρι ουίσκι στον Λογοθετίδη αυτός, που υποτίθεται δεν είχε ξαναπιεί ουίσκι το κοπανούσε μια και κάτω. Το ουίσκι όμως τον έπνιγε και του έφερνε τρομερό βήχα. Όταν λοιπόν έκαναν πρόβα τη σκηνή, ο Λογοθετίδης προσπάθησε να πείσει τον Σακελλάριο να μη βήξει με τον τρόπο που θα έβηχε στο κανονικό γύρισμα, γιατί ήταν πολύ κουραστικό. Και ήταν πράγματι τρομερά επίπονο. Έβηχε, μελάνιαζε και του πεταγόντουσαν τα μάτια έξω. Οι ξένοι τεχνικοί όμως δεν είχαν ακούσει τη συνεννόηση, που έγινε στα ελληνικά κι έτσι όταν ο Λογοθετίδης άρχισε να βήχει στο γύρισμα, ξαφνιάστηκαν. 
Ένας μάλιστα, φώναξε δυνατά από τη θέση του: 
«Για τον Αλλάχ βρε παιδιά… Σταματήστε …Δε βλέπετε ότι ο άνθρωπος πνίγεται;» 
Χάλασε βέβαια η σκηνή κι ο Λογοθετίδης αναγκάστηκε να την ξαναγυρίσει χωρίς να διαμαρτυρηθεί γιατί όπως είπε μετά τέτοιο κομπλιμέντο για τη φυσικότητά του δεν του είχαν ξανακάνει. Ο Βασίλης Λογοθετίδης ήταν μέγιστος ηθοποιός που η αμεσότητα και η φυσικότητα της ερμηνείας του ήταν πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή του. 
Ο Δημήτρης Χορν είπε τη μεγάλη αλήθεια για τον ανεπανάληπτο κωμικό: «Αν δεν υπήρχε το εμπόδιο της γλώσσας, θα είχε αναγνωριστεί από όλο τον κόσμο σαν ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της εποχής μας».



Οι ατάκες
ΒΑΓΓΕΛΙΤΣΑ (ΛΙΒΥΚΟΥ): Δύο ουισκάκια τώρα, είναι ό,τι πρέπει. Σας αρέσει το ουίσκι; ΜΑΝΩΛΗΣ: Ναι… Μάλιστα… υπάρχει βέβαια μια μερίς που αντιτίθεται, αλλά… θα συνέλθει, πού θα πάει; ΒΑΓΓΕΛΙΤΣΑ: Τσίριο… ΜΑΝΩΛΗΣ: Μανώλη! ΒΑΓΓΕΛΙΤΣΑ: Τσίριο… ΜΑΝΩΛΗΣ: Μανώλη! Από την Κρήτη, θα είναι αυτή… ΒΑΓΓΕΛΙΤΣΑ: Τσιν – τσιν! Τσίριο… ΜΑΝΩΛΗΣ: Μανώλη! Πω πω… τι καούρα είναι αυτή; Στο Βεζούβιο βγαίνει αυτό το πράμα;

Η αύξηση του κατώτατου μισθού!

Κοίτα να δεις: 

Ο επιχειρηματίας δεν είναι διατεθειμένος 

να μειώσει τα έσοδά του. 

Επομένως, η αύξηση του κατώτατου μισθού, 

θα περάσει στην αύξηση τιμής των προϊόντων του.

Μην τα τρως!

Ο Παπαχριστόπουλος και οι σέλφυ!

Θανάσης Παπαχριστόπουλος

Σέλφυ με κινητό

Σέλφυ χωρίς κινητό

Γιατί μόνο αυτός μπορεί!

Φροντιστήριο της Τραπεζούντας - Το φυτώριο του Ποντιακού Ελληνισμού!

Φροντιστήριο της Τραπεζούντας - Το φυτώριο του Ποντιακού Ελληνισμού
της Μαριέτας Κοντογιαννίδου
Πηγή: https://epontos.blogspot.com


Το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας - Σχολείο το 1682, πλήρες Γυμνάσιο το 1864

Το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας αποτέλεσε για περίπου 250 χρόνια το φυτώριο που ανέδειξε διαπρεπείς επιστήμονες, δικηγόρους, γιατρούς, εμπόρους, κληρικούς, δασκάλους, που βοήθησαν τον ελληνισμό. Μέσα εκεί σφυρηλατήθηκε ο χαρακτήρας των παιδιών των Ποντίων, απέκτησαν γνώσεις και έγιναν οι ταγοί του ποντιακού ελληνισμού.

Ως προγραμματισμένη εκπαίδευση, η παιδεία στον Πόντο άρχισε το 1682, όταν ιδρύθηκε το Φροντιστήριο από τον Σεβαστό Κυμινίτη. Από την εποχή αυτή παρατηρείται συνεχής λειτουργία σχολείων στην πρωτεύουσα του Πόντου και από το 1722 στην κυριότερη πόλη της Χαλδίας, την Αργυρούπολη (Γκιουμουσχανέ για τους Τούρκους).

Κέντρα παιδείας και γραμμάτων εξακολουθούσαν να είναι και τα τρία μεγάλα Μοναστήρια στην περιοχή της Τραπεζούντας -της Παναγίας Σουμελά, του Ιωάννου Προδρόμου Βαζελώνος και του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα- και η Μονή Χουτουρά στη Χαλδία.

Από τους συνολικά 20 συγγραφείς χειρογράφων στην περίοδο 1650-1700, οι 15 ήταν μοναχοί κι αυτό δείχνει τη μεγάλη συμβολή στα γράμματα του κλήρου. Η έδρα εξ άλλου του σχολείου του Κυμινίτη, του Φροντιστηρίου, ήταν το Μετόχι της Μονής Περιστερεώτα στην Τραπεζούντα.

Αλλαγή στην παιδεία παρατηρείται κατά το 18ο αιώνα. Έτσι, κατά την περίοδο 1700-1820, σε σύνολο 60 συγγραφέων μόνο οι 29 ήταν μοναχοί, αριθμοί που δείχνουν τη σταδιακή –όπως και στα άλλα μέρη του ελληνικού παραδοσιακού χώρου - απομάκρυνση από τον έλεγχο των μονών και της Εκκλησίας. Ανάμεσα στους μοναχούς λογίους της περιόδου αυτής ήταν ο Παναγιώτης ο Σινωπεύς, ο Λάζαρος Σκρίβας, ο Γεώργιος Υπομενάς, ο Ελευθέριος ο ποιητής, ο Ιωάννης Οικονόμος, ο Δαμιανός Παρασκευάς, ο Ηλίας Κονδύλης και ο Σάββας Τριανταφυλλίδης με εκπληκτικό συγγραφικό έργο.

Ο φάρος της ελληνικής παιδείας στον Πόντο



Θα πρέπει να σημειωθεί ότι εκτός από το Φροντιστήριο της Αργυρούπολης λειτουργούσε η Σχολή Ελληνικών Μαθημάτων, που ίδρυσε ο επίσκοπος Χαλδίας Ιγνάτιος Σκρίβας. Ίδρυσε επίσης τη Σχολή Μουσικής και την Ελληνική Σχολή (1730-1810), που τα διαδέχτηκε μετά το Κοινόν Σχολείον Ελληνικών Μαθημάτων και Μουσικής (1810-1840).

Στο Φροντιστήριο της Τραπεζούντος πρόσφεραν μεγάλες υπηρεσίες διευθυντές όπως οι Αντώνιος Καμπούρογλου (1842), Περικλής Τριανταφυλλίδης (1844, 1850, 1859, 1862), Κωνσταντίνος Ξανθόπουλος (1844-49), Ηλίας Κωνσταντινίδης (1856-1859), Γεώργιος Παπαδόπουλος (1862-1872).

Ως το 1843 είχε μόνο δύο τάξεις της μέσης παιδείας, το 1864 όμως ήταν πλήρες με έξι τάξεις. Το 1861 είχε 152 μαθητές και το 1866 αυτοί αυξήθηκαν στους 200.

Το 1845 εγκαινιάστηκε το νέο σχολικό κτίριο του Φροντιστηρίου, που ως τότε στεγαζόταν στο μετόχι της Μονής Περιστερεώτα. Πολλοί από τους δασκάλους του ήταν παλιοί μαθητές που πήγαιναν για ανώτατες σπουδές στην Αθήνα (τότε λειτουργούσε το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο) και τη Γερμανία.

Από άποψη παιδαγωγικής, ο Πόντος εφάρμοσε πριν από την Αθήνα τις νέες παιδαγωγικές θεωρίες που έφερε το 1852 από τη Γερμανία ο υπότροφος Κ. Ξανθόπουλος. Εκτός από το Φροντιστήριο, ιδρύθηκε στην Τραπεζούντα και Παρθεναγωγείο, με πρώτη διευθύντρια το 1846 τη Μαριγώ Καρυοφύλλη.

Από το 1873 έως και το 1875 λειτούργησε και ιερατική σχολή. Γύρω στο 1860 στον Πόντο υπήρχαν περισσότερα από 100 σχολεία στοιχειώδους εκπαιδεύσεως και 15 «ελληνικά σχολεία». Το σύνολο των μαθητών στην Τραπεζούντα το 1861 ήταν 573 αγόρια και 84 κορίτσια, ενώ το 1867 ανέρχονταν αγόρια και κορίτσια σε 700.

Πολάκης, ο μηχανόβιος A΄ κλάσης! Ή είναι τσίπης ή ηλίθιος!

Να είσαι ο υπουργός Πολάκης, 

να παίρνεις ένα σκασμό λεφτά,

να οδηγείς BMW μηχανή 

και να φοράς κράνος των 35,90€!

ΑΞΙΑ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ!

Τζένη Τζένη - Θες ένα αχλάδι αγάπη μου;

video

ΤΙΤΛΟΣ ΤΑΙΝΙΑΣ: 

Τζένη Τζένη

ΕΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: 

1966

ΣΕΝΑΡΙΟ: 

Κώστας Πρετεντέρης, Ασημάκης Γιαλαμάς

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ 

ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ: ---

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: 

Ντίνος Δημόπουλος, Βαγγέλης Σεϊτανίδης

ΜΟΥΣΙΚΗ: 

Κώστας Καπνίσης

ΕΙΚΟΝΙΖΟΜΕΝΟΙ: 

Τζένη Καρέζη, Ανδρέας Μπάρκουλης

ΑΝΤΛΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ: 

Ταινιοθήκη Της Ελλάδος

Ραντεβού Στην Κέρκυρα!

ΤΙΤΛΟΣ ΤΑΙΝΙΑΣ: 

Ραντεβού Στην Κέρκυρα

ΕΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: 

1960

ΣΕΝΑΡΙΟ: 

Γιώργος Ολύμπιος, Ιάκωβος Καμπανέλλης

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ 

ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ: ---

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: 

Δημήτρης Δαδήρας

ΜΟΥΣΙΚΗ: 

Μάνος Χατζιδάκις

ΕΙΚΟΝΙΖΟΜΕΝΟΙ: 

Αλέκος Αλεξανδράκης, Τζένη Καρέζη

ΑΝΤΛΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ: 

Ταινιοθήκη Της Ελλάδος

Αδυνάτισμα κατά τη διάρκεια του ύπνου!

«Κοιμηθείτε γυμνοί. Αδυνατίζει», 

γράφει νέα έρευνα!

Κι εγώ που κοιμάμαι γυμνός, 

γιατί δεν αδυνατίζω; Εεε;

Θα φταίει η γυναίκα μου 

που κοιμάται ντυμένη σαν σκιέρ στις Άλπεις

και τα κιλά που έρχονται σε εκείνη

μου τα χώνει κρυφά στο ανοιχτό μου στόμα 

όταν ροχαλίζω!

Ο Λάνθιμος και η Νοτοπούλου!

"Η πρωταγωνίστρια του Λάνθιμου 

δούλευε ως καθαρίστρια και δεν είχε να φάει"

Αυτή είναι είδηση! 

Και τώρα, οι αθώοι αναγνώστες,

θα κάνουν τον παραλληλισμό 

και με την Νοτοπούλου 

που δούλευε καθαρίστρια

και βλέπουμε πώς οι κατασκευασμένες ειδήσεις

κατασκευασμένα πλασσάρονται.-

Τέλος το βιβλιάριο του ΕΦΚΑ!

"Δείτε πώς θα «γράφονται» τα φάρμακα 

από εδώ και στο εξής"

Καταργούν το βιβλιάριο,

και τα φάρμακα 

θα τα γράφουν με γκράφιτι

στον τοίχο του σπιτιού του ασφαλισμένου!

Μαριχουάνα non-stop!

Όταν ο γραφίστας

έχει σνιφάρει

λίγη μαριχουάνα,

παραπάνω!

Λάθος γραφή ---> Σωστή γραφή

ΕΙΣΗΤΗΡΙΑ ---> ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη!

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη

τη δεκαετία του 1950

σε φωτογραφία-κάρτα

που αντάλλαζαν μεταξύ τους

τα παιδιά εκείνης της εποχής!

(Από το αρχείο της θείας μου Διώνης Βελιαρούτη)

Ποια η σχέση του σεξ με την κηδεία;

«Έρευνες έχουν δείξει ότι νιώθουμε 

έντονη σεξουαλική διέγερση 

όταν βρισκόμαστε σε κηδεία

λόγω έκκρισης αδρεναλίνης»

Ρε, καλά κάνω και δεν πάω σε κηδείες.

Να νιώσω καμιά διέγερση,

να το πάρει χαμπάρι ο παπάς

και να με κυνηγάει με την αγιαστούρα

να με ευλογήσει... σκυφτό!

Ο Ζόραν και ο Αλέξης πάνε Μακεδονία!

Zoran & Alexis Travel

Για αξέχαστες 

διακοπές στη

Βόρεια 

Μακεδονία!

Αναχωρήσεις 

καθημερινά

από τη Νότια Μακεδονία!

ΟΙ ΠΡΕΣΠΕΣ ΖΟΥΝ

ΑΥΤΕΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ!

Τιμές εξευτελιστικές & άτιμες

Η δύναμη της Ποντιακής διαλέκτου!

Η δύναμη της Ποντιακής διαλέκτου και ο Αστερίξ

του Φάνη Μαλκίδη

(πηγή: https://epontos.blogspot.com)

1. Τα χαρακτηριστικά της ποντιακής διαλέκτου, της πλησιέστερης προς την αρχαία ελληνική γλώσσα, ομιλούμενη σήμερα διάλεκτο

Όπως γράφει ο καθηγητής Γ. Σαββαντίδης, η ποντιακή είναι μία διάλεκτος της Ελληνικής γλώσσας που ξεκινάει από τα χρόνια του αποικισμού των Ελλήνων της Ιωνίας και την εγκατάστασή τους στον Πόντο. Μέχρι τον 19ο αιώνα δεν έχουμε καθόλου γραπτά κείμενα για τη διάλεκτο, και η ποντιακή αποτελούσε το σημαντικότερο μέρος της προφορικής παράδοσης, μία διάλεκτο την οποία ονόμαζαν «ρωμέικα». Η καταγραφή διαλεκτικών κειμένων αρχίζει παρά στα τέλη του 19ου αιώνα και γίνεται συστηματικότερη από το 1928 με την ίδρυση του Αρχείου Πόντου στην Ελλάδα, από την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών υπό τον Μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθο και στη συνέχεια από τον π. Ανθ. Παπαδόπουλο.

Ο Μ. Τριανταφυλλίδης αναφέρει τρεις μεγάλες διαλεκτικές ομάδες στην ποντιακή διάλεκτο: (α) τα οινουντιακά (με έντονες επιδράσεις από την κοινή νεοελληνική) (β) τα τραπεζουντιακά και (γ) τα χαλδιώτικα (με μεγαλύτερες επιδράσεις από την τουρκική).

Ο π. Α. Παπαδόπουλος κατατάσσει στα εξαιρετικής σημασίας βιβλία του για την διάλεκτο, τα επιμέρους ποντιακά ιδιώματα σε 6 κύριες ομάδες: α) ιδίωμα Τραπεζούντας, Ματσούκας, Σάντας και Χαλδίας (το πολυπληθέστερο) β) Όφη και Σουρμαίνων γ) Κερασούντας και Τρίπολης δ) Οινόης ε) Αμισού και στ) Ινέπολης.

Απομονωμένος, γεωγραφικά και γλωσσικά ο Πόντος διατήρησε αρκετά αρχαϊκά γλωσσικά στοιχεία, όπως αναφέρει ο Γ. Σαββαντίδης. Ενδεικτικά, το η προφέρεται ως [ε]: νύφη > [νύφε], Γιάννης (Γιάννες), διατηρείται το τελικό [ν] και επεκτείνεται σε λέξεις: πόρταν , τραπέζιν , χώμαν. Η ονομαστική ενικού των δευτερόκλιτων αρσενικών ουσιαστικών λήγει σε -ον ή -ο (ο λύκον/λύκο), ο πάππον/πάππο ). Σχηματίζονται θηλυκά επίθετα με το επίθημα -έσσα, , π.χ. ορφανέσσα (ορφανή). Τα παραθετικά σχηματίζονται ως εξής: (κι) άλλο έμορφος, πολλά έμορφος 'πάρα πολύ όμορφος'. Τα ουδέτερα υποκοριστικά σχηματίζονται με το επίθημα -όπον, π.χ. κορτσόπον (κοριτσάκι), λαλόπον (φωνούλα), πουλόπον (πουλάκι). Στα ρήματα δεν γίνεται διάκριση μεταξύ εξακολουθητικού και στιγμιαίου μέλλοντα, π.χ. θα λέγω 'θα λέω/θα πω, ο παθητικός αόριστος λήγει σε -θα, π.χ. εκοιμήθα (κοιμήθηκα) και ενεργητικός παρακείμενος λήγει σε -να, π.χ. επαρακάλνα (παρακαλούσα).

Στη σύνταξη το αντικείμενο τίθεται πάντα σε αιτιατική, π.χ. είπα τον κύρη (είπα στον κύρη), τα κλιτικά έπονται του ρήματος, π.χ. ντο λες με; (τί μου λές). Επίσης, δεν υπάρχει το αρνητικό μόριο δεν, αλλά στη θέση του εμφανίζεται το κι(ουκ).

Το λεξιλόγιο της διαλέκτου έχει πολλά δάνεια από τις γλώσσες και διαλέκτους με τις οποίες ήρθε σε επαφή (λατινική, τουρκική, αρμενική, γεωργιανή, κουρδική, κ.ά ).

Η ποντιακή διάλεκτος επηρεάστηκε σημαντικά από το μεταναστευτικό ρεύμα προς τη Ρωσία, μετά τον 17ο αιώνα και από τη βίαιη εκδίωξη μετά τη Γενοκτονία, στις αρχές του 20ου αιώνα. Πολλοί ομιλητές της διαλέκτου εγκαταστάθηκαν στον Ελλαδικό χώρο, και μερικές δεκαετίες αργότερα έφυγαν σαν μετανάστες στην Ευρώπη (Γερμανία), Αυστραλία, ΗΠΑ και Καναδά. Παράλληλα, αφού η ελληνοτουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών έγινε στη βάση του θρησκεύματος, παρέμειναν στον Πόντο ελληνόφωνοι μουσουλμανικοί πληθυσμοί κυρίως δυτικά της Τραπεζούντας (Τόνια) και ανατολικά της (χωριά του Όφεως) .Ο Ομέρ Ασάν συγγραφέας του βιβλίου «ο Πολιτισμός του Πόντου» αναφέρεται σε 300.000 Ποντιόφωνους, σήμερα.

Στην πρώην Σοβιετική Ένωση, τη διάλεκτο την ομιλούν στη Γεωργία και την Αρμενία, στην περιοχή της Σταυρούπολης και του Κράσνονταρ, στην Κριμαία και στην περιοχή της Αζοφικής.

Στον ελλαδικό χώρο, όπως επισημαίνει ο άλλος σημαντικός μελετητής της διαλέκτου, ο καθηγητής Δ. Τομπαίδης, ομιλείται πλέον ως δεύτερη γλώσσα σε περιβάλλοντα οικεία, οικογενειακά ή φιλικά και η χρήση της αποσκοπεί στην επιβεβαίωση πιο πολύ της κοινής καταγωγής και στην εκδήλωση της επιθυμίας για διατήρηση της γλώσσας.

2. Τα μηνύματα ελπίδας για την ποντιακή διάλεκτο

Η ποντιακή διάλεκτος παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αποτελεί μία ζωντανή «γλώσσα». Τα ελπιδοφόρα παραδείγματα πολλά.

Η πρόσφατη δημοσίευση, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των γλωσσών, από την UNESCO (Η εκπαιδευτική επιστημονική και πολιτιστική οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών) του διαδραστικού Άτλαντα των γλωσσών του πλανήτη σε κίνδυνο (http://www.unesco.org/languages-atlas/index.php?hl=en&page=atlasmap), δημιουργεί νέα δεδομένα για την ποντιακή διάλεκτο. Ο Άτλαντας των παγκόσμιων γλωσσών σε κίνδυνο απαριθμεί 18 γλώσσες στην Τουρκία που αντιμετωπίζουν την εξαφάνιση, όπου μεταξύ των άλλων συμπεριλαμβάνεται η ποντιακή διάλεκτος στον κατάλογο των γλωσσών που κινδυνεύουν, προτείνοντας συγκεκριμένα μέτρα για τη διάσωσή της.

Η δημοσίευση του Άτλαντα της UNESCO αποτελεί μία σημαντική εξέλιξη για την Ποντιακή διάλεκτο, αφού για πρώτη φορά γίνεται αναφορά σ’ αυτήν από όργανο του ΟΗΕ. Μάλιστα η αναφορά αυτή συμπίπτει με την προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια για διατήρηση της διαλέκτου και ανάκτησης της ταυτότητας ενός πληθυσμού, που βιώνει την τρομοκρατία και τις διώξεις και κάνει καθημερινές εκπτώσεις στην ποιότητα ζωής του.

Ακόμη η δημιουργία της Wikipedia (Γουικιπαίδεια), στην ποντιακή διάλεκτο, (https://pnt.wikipedia.org/wiki/Αρχικόν_σελίδα?fbclid=IwAR3xCJJL__-CHVPtahMPQIN-OrrDzWUIZFSbLLh-_ceLVQr2jGymsZNQSZw) δηλαδή η έκδοση τη ελεύθερης διαδυκτιακής εγκυκλοπαίδειας, που αναπτύσσεται συμμετοχικά από εθελοντές χρήστες και διαμορφώνει συνειδήσεις στην εποχή μας, αποτελεί σημαντική εξέλιξη.

Τα άρθρα της συγκεκριμένης εγκυκλοπαίδειας γράφονται αποκλειστικά στην ποντιακή διάλεκτο, με στόχο από τώρα και στο εξής να μπορεί να ανατρέχει ο κάθε ενδιαφερόμενος, που θέλει να εξασκήσει τις γνώσεις του στην ποντιακή διάλεκτο και παράλληλα να καλυφθούν κυρίως τα «ποντιακά θέματα» και όχι μόνο.

Στην προσπάθεια διάσωσης της ποντιακής διαλέκτου θα πρέπει να προσθέσουμε τις δραστηριότητες των Συλλόγων στο εσωτερικό και το εξωτερικό.

3. Ο Αστερίκον ο τεμέτερον



Επειδή πολλές φορές γίνεται αναφορά για το γεγονός ότι οι νέοι και τα παιδιά δεν μιλούν Ποντιακά, παρότι τα καταλαβαίνουν, η κυκλοφορία κόμιξ στην ποντιακή διάλεκτο, αποτελεί μία έξυπνη και σύγχρονη προσέγγιση το ζητήματος.

Η πρωτοβουλία για έκδοση τριών κόμιξ της παγκοσμίως αγαπημένης σειράς των Uderzo και Goscinny, Αστερίξ στα ποντιακά, αποτελεί τομή στη προσπάθεια διάσωσης της διαλέκτου, αφού γίνεται κτήμα μικρών αλλά και μεγάλων θαυμαστών των περιπετειών του Γαλάτη ήρωα. Ένας ήρωας ο οποίος φέτος έγινε 50 ετών και οι περιπέτειές του έχουν πουληθεί σε 325 εκατομμύρια αντίτυπα των 33 ιστοριών, με μεταφράσεις σε πάνω από 107 γλώσσες και διαλέκτους.



Έτσι ήρθε και η σειρά των ιστοριών όπου ο Αστερίξ, και οι άλλοι ήρωες του ανυπότακτου χωριού, μιλούν Ποντιακά. Μέχρι σήμερα ο Αστερίξ, «ο Αστερίκον ο τεμέτερον», έχει δώσει μετά από την σημαντική δουλειά του καθηγητή Γ. Σαββαντίδη, ο οποίος μετέφερε στην ποντιακή διάλεκτο τα κείμενα, με τις περιπέτειές του «Το ζιζάνιον», «Σπαθία και Τριαντάφυλλα» και «ο Αστερίκον σα Ολυμπιακά τ’ αγώνας», την ευκαιρία να γίνει διακριτή η διάλεκτος σε όλους τους Έλληνες.




Μέσα από το κόμιξ, μέσα από τον αγαπητό Αστερίξ, που έγινε ο Αστερίκον, η ποντιακή ζωντανεύει και προσεγγίσει με τον γνωστό και μοναδικό τρόπο των εμπνευστών του, τον Πόντο και τη διάλεκτο. Από την Αυστραλία, την Τουρκία, τη Ρωσία και τη Γερμανία, μέχρι τις ΗΠΑ, τον Καναδά και κάθε ποντιακό χωριό και γειτονιά στην Ελλάδα. Είναι μία μοναδική ευκαιρία για να υπάρξει έλξη προς την ποντιακή διάλεκτο από νέους ανθρώπους, είναι μία σημαντική στιγμή, όπου το χθες, συνδυάζεται αρμονικά και παραγωγικά με το σήμερα και το αύριο.-

Κόκκινα Φουλάρια vs Κίτρινα Γιλέκα!

Εμφανίστηκαν τα Κόκκινα Φουλάρια

για να αντιταχθούν στα Κίτρινα Γιλέκα.

Εγώ, ο Πόντιος θα αντιμετωπίσω 

δυναμικά και τους δύο, 

ιδρύοντας τα Πράσινα Στρινγκάκια!

Φωτιστικό έπεσε στο κεφάλι του Τσίπρα!

Η στιγμή που φωτιστικό 

πέφτει στο κεφάλι του Τσίπρα!

(Πολύ θα το θέλαμε,

αλλά στην πραγματικότητα

το φωτιστικό το “έφαγε’’

ο δήμαρχος Ιωαννίνων.)

Λίγα λόγια για τον Μάκη Δεμίρη!

Μάκης Δεμίρης, το πραγματικό του όνομα ήταν Πρόδρομος Κουλούμπας. 
Σώθηκε από τον καρκίνο με χρήματα του Στάθη Ψάλτη. 
Έπαιξε σε 80 ταινίες και στη «Γειτονιά μας» 
(πηγή:https://www.mixanitouxronou.gr)



Ήταν  ο σερβιτόρος στην ταινία «Καλώς ήλθε το δολάριο» και ο αρχηγός των Χίπις στην ταινία «Θου-Βου φαλακρός πράκτωρ – Επιχείρησις: Γης μαδιάμ». Έγινε γνωστός κυρίως σε δεύτερους ρόλους και ήταν αγαπημένος ηθοποιός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. 

Ο λόγος για τον ηθοποιό Μάκη Δεμίρη, ο οποίος σε δύο δεκαετίες συμμετείχε σε 80 ταινίες. Έπαιξε στο πλευρό όλων των μεγάλων Ελλήνων ηθοποιών και υποδύθηκε ρόλους ρεσέψιονιστ, σερβιτόρου και ντέτεκτιβ. 
Ήταν ψηλόλιγνος και είχε ιδιαίτερη φυσιογνωμία, γι’αυτό του ταίριαζαν οι κωμικοί ρόλοι.



Ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία 26 ετών με την ταινία «Υπάρχει και Φιλότιμο». Το πραγματικό του όνομα ήταν Πρόδρομος Κουλούμπας και γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Σε μικρή ηλικία φοίτησε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη και στο Ωδείο Αθηνών. 
Έπαιξε στο πλευρό του Θανάση Βέγγου, του Λάμπρου Κωσταντάρα και της Ρένας Βλαχοπούλου και ήταν από τους λίγους ηθοποιούς, που πέρασε με επιτυχία από τον κινηματογράφο στην τηλεόραση.

Το 1972 πρωταγωνίστησε στη σειρά του Κώστα Πρετεντέρη, 
«Η Γειτονιά μας», η οποία άφησε εποχή. 
Ο Δεμίρης υποδυόταν τον καφετζή Μάκη Κατσαούνη, με τον οποίο ήταν ερωτευμένη η κομμώτρια, την οποία ενσάρκωνε η ηθοποιός, Σάσα Καστούρα. 
Η σειρά σημείωσε μεγάλη επιτυχία και κράτησε τέσσερις σεζόν.



Οι τηλεθεατές αγάπησαν πολύ τους πρωταγωνιστές και συχνά μπέρδευαν την πραγματικότητα με το σήριαλ. 
Μάλιστα, όπως είχε αποκαλύψει η Καστούρα,  όταν έγινε ο τηλεοπτικός γάμος του Δεμίρη με την κομμώτρια, πολλοί νόμιζαν ότι ήταν παντρεμένοι στην πραγματικότητα.

Τη δεκαετία του ’80. ο Δεμίρης υποδύθηκε τον καθηγητή θρησκευτικών, Λεωνίδα Ζουμπά στην ταινία «Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα», ο οποίος δεχόταν συνεχώς πειράγματα από τους μαθητές του σχολείου. 
Εκείνη την περίοδο, έμαθε ότι έπασχε από καρκίνο του φάρυγγα. 



Ένας από τους συναδέλφους του που του στάθηκε ήταν ο Στάθης Ψάλτης, ο οποίος του έδωσε χρήματα για να ταξιδέψει στη Ρωσία σε εξιδεικευμένους γιατρούς, οι οποίοι του έδωσαν δεκαπέντε χρόνια ζωής. Ο Δεμίρης συνέχισε να είναι ενεργός στον χώρο και την επόμενη δεκαετία. 
Πέθανε το 1999 σε ηλικία 60 ετών από ανακοπή καρδιάς στο σπίτι του στα Πατήσια.-

Όταν πληκτρολογούν οι ανεγκέφαλοι!

Είτε στην Ελβετία είσαι για ίαση, 

είτε στην Ελλάδα, 

ο καρκίνος πονάει το ίδιο.

Να το βουλώσουν 

οι αχρείοι και ανεγκέφαλοι 

που παραληρούν πληκτρολογώντας 

αυτά που αφοδεύουν.

Η πιο όμορφη ηλικία για μια γυναίκα!

Η πιο όμορφη ηλικία για μια γυναίκα!
(πηγή: https://www.o-klooun.com
Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας - boloudaki.gr


Photo: Robert Doisneau

Η πιο όμορφη ηλικία για μια γυναίκα αρχίζει όταν σταματά να περιμένει την ευτυχία από έναν άντρα ή από κάποια εξωτερική πηγή και αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού της.

Διατηρεί τον σεβασμό της σε ό,τι κάνει και με όποιον συνδέεται, γνωρίζοντας πως ο σεβασμός στην προσωπικότητά της είναι αγάπη.

Απολαμβάνει τη μοναχικότητά της με δημιουργικό τρόπο και εκπληρώνει τις επιθυμίες της.

Τολμάει να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή ως μοναδική.

Δεν κυνηγά την ευτυχία, αλλά δένεται με την κάθε στιγμή και εκείνη την ανταμείβει, επιστρέφοντας της αυτό που εκπέμπει.

Νιώθει ελεύθερη να κάνει αυτά που επιθυμεί, πιστεύοντας πως όταν χαίρεται μπορεί να μοιράζεται αληθινά. Εκτιμά τις ανάγκες της, τις σέβεται, τις ικανοποιεί χωρίς ενοχές, χωρίς λογοκρισία.

Αγκαλιάζει το ευάλωτο κομμάτι του εαυτού της, το σέβεται, το αποδέχεται. Κατανοεί τις αδυναμίες των άλλων, τις διαχωρίζει από την επιθετικότητα, την αδιαφορία, τον αρνητισμό.

Νιώθει ένα ευρύτερο ενδιαφέρον για τη ζωή, ασχολείται όμως μόνο με εκείνα που μπορεί να επηρεάσει, μόνο με εκείνα που μπορεί να ζυμωθεί μαζί τους.

Εκτιμά τον εαυτό της, τολμά σε εμπειρίες, μαθαίνει από τα λάθη της. Αγαπά τα λάθη της, γιατί και αυτά της γνώρισαν τον εαυτό της.

Δεν αναλώνεται σε «γιατί», από λύπη που δεν έχει αυτά που θα ήθελε να έχει, αλλά νιώθει ευγνωμοσύνη για αυτό που είναι, για αυτά που έχει.

Δεν πληγώνει τον εαυτό της, δεν ανέχεται συμπεριφορές που την πληγώνουν.

Δεν επιτρέπει σε άλλους να την κατευθύνουν, να της υποδεικνύουν ένα τρόπο ζωής διαφορετικό από αυτό που επιθυμεί, αλλά επιμένει στην δική της αλήθεια.

Αποχαιρετά ανθρώπους χωρίς θυμό ή λύπη, συνειδητοποιώντας πως η κάθε γνωριμία την έμαθε να συνδέεται πιο ουσιαστικά με τον εαυτό της και με τους άλλους.

Δεν τοποθετεί κανένα σε θρόνο, ούτε μπαίνει η ίδια, δεν εξιδανικεύει επιδιώκοντας μια φαντασιωσική ευτυχία ούτε υποτιμά εκείνους που δεν την βοηθούν να κερδίσει αυτά που έχασε, προσπαθώντας να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό της μέσα από άλλους.

Δεν γεμίζει αρνητισμό, αλλά αντιμετωπίζει θετικά και με εμπιστοσύνη τη ζωή.

Δεν γυρεύει επιβεβαίωση, ούτε και ανταγωνίζεται κανένα.

Δεν προσπαθεί να σώσει τους άλλους, αλλά συνδέεται ισότιμα.

Είναι δεκτική σε ό,τι την ανοίγει στην ζωή, σε ό,τι σέβεται αυτό που είναι η ίδια.

Αγαπά το σώμα της, χαίρεται με την σεξουαλικότητά της.

Η πιο όμορφη ηλικία για μια γυναίκα αρχίζει όταν είναι ο εαυτός της.-

Οι διαβαθμίσεις της βλακείας!

Οι διαβαθμίσεις της βλακείας
(πηγή: https://www.o-klooun.comΑπό το βιβλίο του Θόδωρου Καρζή,
"Η βλακεία ως παράγων του ανθρώπινου βίου")


Photo: @Ouka Leele

Η βλακεία δεν είναι μια έννοια απόλυτη ή ένας χαρακτηρισμός γενικής εφαρμογής. Έχει τις διαβαθμίσεις της (σχετική, προχωρημένη, απόλυτη), οι οποίες καθρεφτίζονται στα αντίστοιχα πρόσωπα που τις κατέχουν.

Η πρώτη χρειάζεται κάποιο χρονικό διάστημα για να γίνει αντιληπτή, η δεύτερη διαπιστώνεται ταχύτερα και πιο ανάγλυφα, η τρίτη αναδεικνύεται αυθωρεί και παραχρήμα, μόλις ο φορέας ανοίξει το στόμα του, αν όχι και ακόμη νωρίτερα, απλώς από την έκφραση, τη στάση το βλέμμα…

Ας δούμε, λοιπόν, τις διαβαθμίσεις:

Α. Στη βάση της αξιολογικής κλίμακας της βλακείας θα συναντήσουμε τον απλό ανόητο, λέξη που ετυμολογικά δηλώνει πως ο άνθρωπος ζει και κινείται «άνευ νοός».

Ωστόσο, ο χαρακτηρισμός είναι μάλλον ακραίος, γιατί αν ο άνθρωπος είχε το κρανίο εντελώς άδειο από νου, δε θα ήταν απλώς ανόητος, όπως με κάποια συμπαθή συγκατάβαση τον εννοούμε, αλλά τέλειο πρωτόζωο, σαν την αμοιβάδα την κοινή. Πάντως, ο ανόητος είναι ο πιο ανώδυνος κρίκος στην αλυσίδα της βλακείας γιατί απλώς περιστρέφεται περί τον άξονα της ανοησίας του, χωρίς να τη συνδυάζει με κακία, μοχθηρία, αγριανθρωπισμό και άλλα αηδιαστικά παρόμοια…

Β. Δεύτερος εκ των κάτω προς τα άνω είναι ο χαζός, που ξεπερνάει βαθμολογικά την ανοησία του προηγούμενου ομολόγου του, ενισχύοντάς τη με μια δόση χαζομάρας, η οποία αποτελεί το προκαταρκτικό στάδιο για τη μεταπήδηση στον τέλειο βλάκα. Ex officio, όπως έλεγαν οι Λατίνοι κι επαναλαμβάνουν οι σύγχρονοι αντιγραφείς τους, ο χαζός ασκεί άνετα τη χαζομάρα του σε όλους τους τομείς και όλα τα επίπεδα.

Οι μη χαζοί τον αναγνωρίζουν εύκολα και οι πονηροί τον εκμεταλλεύονται ανάλογα. Κοντολογίς, ο χαζός είναι ένας χαζός –τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω. Κι επειδή ακριβώς είναι χαζός, συνήθως γίνεται το δεκανίκι του βλάκα, αυτού του κυρίαρχου ψυχών και σωμάτων.

Γ. Τρίτος άνθρωπος, ένα σκαλοπάτι πριν από την κορυφή της κλίμακας, είναι ο κοινός βλάκας. Αυτός αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειονότητα των πληθυσμών του πλανήτη και μ’ αυτό το «ατού» κρατάει στα χέρια του τις τύχες, όχι μόνο της τάξης των βλακών, που θα ήταν κάτι φυσικό, αλλά και των μη βλακών.

Όπως ξαναείπαμε, και δεν είναι περιττό να ξαναπούμε για εμπέδωση, ο τύπος είναι πανταχού παρών σε όλους τους χώρους της ανθρώπινης δραστηριότητας, είτε αυτοί τιτλοφορούνται βασιλικά ανάκτορα, είτε επιγράφονται γραφεία εκκενώσεως βόθρων.

Ο βλάκας άνθρωπος έχει λόγο και άποψη για τα πάντα. Θα εκτοξεύσει τη βλακεία του σχετικά με την οικονομία, τη μουσική, την πολιτική, την ανατροφή των παιδιών, τις διεθνείς σχέσεις, την αρχιτεκτονική, το σέξ. Οι διαδοχικές βλακείες που βγαίνουν από το στόμα του σαν καταιωνισμός, αν όχι πολυβολισμός, ασκούν καταλυτική επίδραση στη διαμόρφωση του γενικού κλίματος της ανθρώπινης ζωής.

Γιατί; Διότι, απλούστατα, τις βλακείες αυτές υιοθετούν κι επαναλαμβάνουν τα δισεκατομμύρια των εν βλακεία συναδέλφων του, που σκέφτονται, ή δε σκέφτονται, με τον ίδιο τρόπο. Έτσι, ο βλάκας, ουσιαστικά έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε όλα τα ζητήματα, μικρά ή μεγάλα, που απασχολούν την ανθρωπότητα. «Οι βλάκες –έλεγε ο Γκαίτε- είναι οι χειρότεροι κλέφτες. Μας κλέβουν μαζί και το χρόνο και την καλή διάθεση».

Δ. Τέταρτος πόλος, στην κορυφή της κλίμακας, είναι ο ηλίθιος, που σε ορισμένες περιπτώσεις του αποδίδεται από τους άλλους και το υπερθετικό πανηλίθιος. Αυτός, πλέον, ενσαρκώνει τον ολοκληρωτικό θρίαμβο της βλακείας, όταν αυτή κατορθώνει να ξεπεράσει τον εαυτό της και να καταρρίψει όλα τα ρεκόρ…

Για τους ιατρικά βεβαιωμένους ηλίθιους υπάρχει ειδική πρόνοια στον αστικό κώδικα, που τους θέτει υπό απαγόρευση και τους αποκλείει από οποιαδήποτε δικαιοπραξία, προστατεύοντας έτσι τους άλλους από την ηλιθιότητά τους. Δυστυχώς όμως τα πιστοποιητικά ηλιθιότητας είναι λίγα, ενώ οι ηλίθιοι πολλοί. Και οι πραγματικά επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο, όπως είπαμε, είναι οι ασύλληπτοι από την επιστήμη, που κυκλοφορούν ραντίζοντας τα πέριξ με την ηλιθιότητά τους.

Μέχρι σήμερα, ένας και μόνος ηλίθιος κατάφερε να διαφοροποιηθεί από την ψυχοπνευματική του τάξη και θαύμα!- ν’ αποδειχτεί χρήσιμος στη διεθνή κοινότητα: Ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι….(σελ.31-35)

(...)

Αντίθετα, ένας έξυπνος δικαιούται να κάνει τον κουτό, γιατί αυτό αποτελεί έκφραση της εξυπνάδας του.

Παριστάνοντας ότι δεν καταλαβαίνει, αυτός που καταλαβαίνει πάρα πολύ καλά εξασφαλίζει διάφορα ωφελήματα, όπως: βγάζει την ουρά του έξω από ανεπιθύμητες καταστάσεις, γλυτώνει ενοχλήσεις, δυσαρέσκειες ή μπελάδες, εξαπατά τους καταπιεστικούς μηχανισμούς των αδίσταχτων εξουσιών και, ίσως, προσεταιρίζεται και μερικούς βλάκες, που παίρνουν για πραγματικό πρόσωπο το προσωπείο του και τον θεωρούν «ημέτερο».

Ο Διονύσιος Κάτωνας, φιλόσοφος και ποιητής του 1ου αιώνα, εποχής της αγριότατης και ανάλγητης ρωμαϊκής εξουσίας, συνόψιζε σ’ ένα δίστιχο τη θεωρία των μεταμορφώσεων για λόγους ασφαλείας: «Εκείνος που το βλάκα παριστάνει στην υπέρτατη σοφία φτάνει»

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ευφυΐας που σκόπιμα περιβάλλεται το μανδύα της βλακείας είναι οι παλιοί γελωτοποιοί. Η φαινομενική βλακεία τους, σε συνδυασμό με την κωμική τους εμφάνιση, τους εξασφάλιζε την ασυλία, ώστε να εκτοξεύουν προς κάθε κατεύθυνση τις οδυνηρά έξυπνες ατάκες τους.

Ακόμη κι ένας «γελωτοποιός του βασιλέως» απολάμβανε αυτό το σπάνιο προνόμιο, αφού μπορούσε να λέει κατάμουτρα στον απόλυτο μονάρχη εκείνα που κανένας άλλος δεν θα τολμούσε να του πει, εφόσον επιθυμούσε να διατηρήσει το κεφάλι του στους ώμους του.

Ο μονάρχης, κατά τεκμήριο βλακίστερος του γελωτοποιού του, διασκέδαζε ακούγοντας για τον εαυτό του πράγματα που δεν είχε ξανακούσει, ήσυχος ότι ο αστείος, ο γελοίος, ο βλάκας, ο σωματικά μειονεκτικός δεν σε θέση να τον βλάψει.

Επειδή ο γελωτοποιός λεγόταν από τους Έλληνες και «τρελός», ίσως από κει να προέκυψε το αρκετά χυδαίο γνωμικό «ο τρελός με την τρελάρα του γεμίζει την κοιλάρα του» -με επίγνωση του γεγονότος ότι ο «τρελός» απλώς «πουλούσε τρέλα» για λόγους βιοποριστικούς, αξιοποιώντας την καμουφλαρισμένη ευφυΐα του προ όφελος του και σε βάρος των βλακών. (σελ.55-56).-


Θόδωρος Καρζής
Ιστορικός, λογοτέχνης και δημοσιογράφος, ο Θόδωρος Καρζής έχει συγγράψει 34 βιβλία, που όλα έχουν αποσπάσει θερμές κριτικές και ορισμένα τιμητικές διακρίσεις. Όπως η πεντάτομη Ιστορία της γυναίκας (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), Οι πατρίδες των Ελλήνων (Βραβείο της Ένωσης Σμυρναίων και Μεγάλη Περγαμηνή Εστίας Νέας Σμύρνης), Η εποποιία της γλώσσας (Βραβείο Ιδρύματος Μπότση). Επίσης, Η παιδεία στην αρχαιότητα και Η παιδεία στο Μεσαίωνα είναι εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας για τις σχολικές βιβλιοθήκες. Στο δημοσιογραφικό τομέα, ο Θόδωρος Καρζής υπήρξε πολιτικός αρθρογράφος, διευθυντής Ειδήσεων, Διεθνών Σχέσεων και Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης της ΕΡΤ, γενικός διευθυντής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ) και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ). Σήμερα είναι αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Για χρόνια εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διεθνείς ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς και διετέλεσε πρόεδρος (σήμερα επίτιμος πρόεδρος) του Centre Méditerranéen de la Communication Audiovisuelle (CMCA, Παρίσι – Μασσαλία).

Έρωτας του... αέρα!

Ένα παλιό σπίτι στο Διαβολίτσι Μεσσηνίας!

Κήπος στο Διαβολίτσι στη Μεσσηνία!

Μια βόλτα στο χωριό!

#10yearschallenge Part3!

#10yearschallenge Part3!

Blue Monday σήμερα!

Σήμερα είναι Blue Monday.

Η πιο καταθλιπτική ημέρα του χρόνου!

Και αυτό το βρωμο-τάβανο

σήμερα βρήκε να μη μου απαντάει

όταν του μιλάω!

Η μήνυση του ιατρικού συλλόγου για τα ληγμένα δακρυγόνα!

Ζούμε στη χώρα που έγινε

ο κακός χαμός με δακρυγόνα

σε ειρηνικούς διαδηλωτές -και παιδιά-

και ο ιατρικός σύλλογος

έκανε μήνυση επειδή ήταν ληγμένα.

Δηλαδή αν δεν ήταν ληγμένα...

δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα;

Δακρυγόνα με μπραζίλιαν!

Και ληγμένα τα δακρυγόνα
και εισαγόμενα από τη Βραζιλία!
ΕΛ.ΑΣ. με μπραζίλιαν
και για τα καρναβάλια!

Νέα δακρυγόνα από την ΕΛ.ΑΣ.!

Αφού δεν έχει η ΕΛ.ΑΣ. λεφτά για δακρυγόνα,

γιατί δε βάζει μια γιγαντο-οθόνη 

στον τοίχο της Βουλής να προβάλλει την ταινία 

«Είμαι μια δυστυχισμένη» 

με Ξανθόπουλο και Βούρτση;

Εκεί να δείτε κλάμα και με κόστος μηδέν!

Τα έξω συλλαλητήρια και τα μέσα νομοσχέδια!

Εμείς διαδηλώνουμε ειρηνικά 

ΕΞΩ από τη Βουλή, 

αλλά τα νομοσχέδια ψηφίζονται δικτατορικά 

ΜΕΣΑ στη Βουλή! Είμαστε σε λάθος μέρος! 

Πρέπει να πάμε τα έξω, μέσα!

Το μακεδονικό και το αυστραλιανό!

Μας έπεσε λίγο ο εθνικός πατριωτισμός

με το Μακεδονικό των Πρεσπών;

Ας πιούμε λίγο Τσιτσιπά της Αυστραλίας,

να πάνε κάτω τα φαρμάκια!

Γιατί σημασία έχει το καλό σερβίρισμα!

Νησιώτικα πουκάμισα σε τιμή ευκαιρίας!

"Ανδροκά πουκάμισα 2,54€"

Εξαιρετικά

υποκάμισα

από την...

Άνδρο!

#10yearschallenge Part2!

#10yearschallenge

Και ύστερα ήρθε ο έρωτας γλυκοχάραμα!

Και λέει μια φίλη: 

«Να μην ανησυχώ! Θα έρθει ο έρωτας 

γλυκοχαράματα να με ξυπνήσει

και ο έρωτας μας θ’ αναστηθεί!»

Μα τι λες χρυσή μου;

Να με ξυπνήσει εμένα ο έρωτας γλυκοχάραμα, 

και να είμαι με την ΝτΖίμπλα στο μάτι 

και το μαλλί ανακατωμένο! 

Αμ, θα μου ρίξει μια τηγανιά στο κεφάλι 

και θα ξαναφύγει με τα πόδια στην πλάτη!

#10yearschallenge ... part1!

#10yearschallenge